بايد برم

امروز يكي ديگه از همكارا از شركتمون رفت. من هم وقت رفتنم شده و فكر نمي كنم اونور سال ديگه اينجا باشم. احساسم در مورد محل كار اينه كه بايد راطه برد - برد باشه و هر دو طرف قضيه از اون نفع ببرن؛ اما الآن چند وقتي مي شه كه اين عبارت در مورد من صدق نمي كنه و اينجا چه از لحاظ كاري، چه اجتماعي، چه مادي براي من نفعي نداره و اين منو آزار مي ده.
تغيير رو دوست دارم و فكر مي كنم بدون تغيير و تنوع تو زندگي ديوونه مي شم. زندگي كارمندي رو هيچ وقت دوست نداشته و ندارم. فكر كنم تو اين وبلاگ هم بارها اين موضوع رو گفته باشم. تو رشته ما خيلي از اوقات مي شه كه office less كار كرد. ولي مديريت سنتي اين مملكت اجازه اين نوع كار كردن رو نمي ده.
الاآن تمام حسم اينه كه بايد برم...كفشهايم كو؟