اپیزود اول:
گفتم: " به چی فکر می کنی؟ "
گفت: " به هیچی و همه چی... "
گفتم: " همه چی و هیچی چیه؟ "
گفت: " اون چیزی که باید باشم و نیستم. و اون چیزی که نیستم و باید باشم... "
اپیزود دوم:
گفت: " ببخشید با حرفام ناراحتت کردم "
گفتم: " من خوشحال می شم که حرفاتو به من بزنی، اینطوری منم حس بهتری دارم. بیشتر خودمو نزدیک بهت می بینم. "
نتیجه گیری اخلاقی:!!!
زندگی با حرف زدن ته دلی ِ با هم دیگه رو خیلی دوست دارم.
5 comments:
اصن کلن آدما با حرف زدن و حرف شنیدن از ته دل خوش حالترن. اصن همه ی غصه ها از حرف نزدنا میاد به جان خودم
اگه این حرف زدن ها هم نبود که آدم دق می کرد
چقده نظر موافق! آخ جون...
خانوم !
جمله چهارم از اپيزود اول رو اشتباه گفتی
اون چيزی که بايد باشم و نيستم ، اون چيزی که نبايد باشم و هستم ;)
به به، آقای اچ آندرلاین عزیز! مزین فرمودین :P:P
Post a Comment