Sunday, February 15, 2009

اختلاط

اپیزود اول:
گفتم: " به چی فکر می کنی؟ "
گفت: " به هیچی و همه چی... "
گفتم: " همه چی و هیچی چیه؟ "
گفت: " اون چیزی که باید باشم و نیستم. و اون چیزی که نیستم و باید باشم... "

اپیزود دوم:
گفت: " ببخشید با حرفام ناراحتت کردم "
گفتم: " من خوشحال می شم که حرفاتو به من بزنی، اینطوری منم حس بهتری دارم. بیشتر خودمو نزدیک بهت می بینم. "

نتیجه گیری اخلاقی:!!!
زندگی با حرف زدن ته دلی ِ با هم دیگه رو خیلی دوست دارم.

5 comments:

macin said...

اصن کلن آدما با حرف زدن و حرف شنیدن از ته دل خوش حالترن. اصن همه ی غصه ها از حرف نزدنا میاد به جان خودم

Anonymous said...

اگه این حرف زدن ها هم نبود که آدم دق می کرد

Anonymous said...

چقده نظر موافق! آخ جون...

حامد said...

خانوم !
جمله چهارم از اپيزود اول رو اشتباه گفتی
اون چيزی که بايد باشم و نيستم ، اون چيزی که نبايد باشم و هستم ;)

Anonymous said...

به به، آقای اچ آندرلاین عزیز! مزین فرمودین :P:P